16 marca 2016 o godz. 15.00 odbędzie się wernisaż wystawy Dialog z cyfrowym cieniem X/2016 w Galerii Instytutu Sztuk Pięknych Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie (ul. Dąbrowskiego 14, 42-200 Częstochowa). To kolejna, dziesiąta prezentacja dokonań artystycznych studentów i pedagogów Pracowni Grafiki Cyfrowej i Intermediów Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach w obszarze grafiki cyfrowej.
Wcześniejsze wystawy odbyły się w Katowicach, Siemianowicach Śląskich, Krakowie, Radomiu, Ostrawie, Poznaniu, Zielonej Górze i Szczecinie. Każda z wystaw, wpisując się w nowe miejsce i integrując się z jego przestrzenią, podejmowała dialog, stawiając szereg trudnych pytań, a nawet wzbudzając kontrowersje o zasadność tworzenia grafik w ponowoczesnym świecie oraz co nowego wnosi do sztuki graficznej cyfrowe medium? Prezentowany zestaw grafiki cyfrowej dotyka zagadnień na styku idei artystycznej i zasadności użytego medium. Odwołując się do tekstu krytyka Romana Lewandowskiego,” […] paradoksalnie to, co zostaje po grafice to obraz, tym bardziej uzasadniony, kiedy jesteśmy zalewani nieskończoną ilością jego odsłon. Świat oszalał kreując niewyobrażalną wielość obrazów, jest to tym bardziej zastanawiające, kiedy nie widzimy żadnych różnic pomiędzy sztuką Wschodu i Zachodu, Północy i Południa.” Roman Lewandowski w tekście do wystawy Ewokacja grafiki, odbywającej się w ramach 6. Triennale Grafiki Polskiej w Katowicach napisał: “Świat zmienia się, a wraz z nim ewoluuje idea jego obrazowania. Przewartościowaniu podlega bowiem nie tylko warsztat artysty, medium, którym się posługuje, ale również – co może najważniejsze – zmienia się sens praktyk artystycznych. […] mogłoby się wydawać, że rozwój nowych technologii cyfrowych przyczyni się do zmierzchu tradycyjnych technik graficznych. Tak się wszakże nie stało, jakkolwiek proces ten przyniósł brzemienne skutki dla tradycyjnej grafiki warsztatowej. Otwarte jednak pozostaje pytanie – cóż po grafice pozostało? Niewątpliwie – pozostał obraz. […] Jest to wszakże obraz, który dzisiaj prezentuje sam siebie i własne dzieje. W dalszej zaś kolejności – i nie jest to hierarchia przypadkowa – reprezentuje on – i na swój sposób powiela – dzieje grafiki w ogóle, a w tym samą matrycę oraz jej ideę. Odbijanie zatem pozyskało nowy wymiar.” Tekst Romana Lewandowskiego jest tym bardziej uzasadniony, gdyż wystawa Ewokacja grafiki, której był kuratorem, zapoczątkowała w sensie ideowym cykl wystaw Dialog z cyfrowym cieniem, jako spotkanie z cyfrowym obrazem.
Pracownia Grafiki Cyfrowej powstała w październiku 1999 roku, jako Pracownia Technik Nietradycyjnych. Pierwsza wystawa (końcoworoczna) Pracowni odbyła się w Auli Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach przy ulicy Raciborskiej w 2000 roku. Otrzymując grant na zakup japońskiego plotera do druku wielkoformatowego firmy Rolland, zaczęliśmy prowadzić projekty badawcze.
W tamtych czasach był to najnowocześniejszy ośmiokolorowy ploter przeznaczony do druku o najwyższej rozdzielczości. W momencie usamodzielnienia się katowickiej uczelni w roku 2001, zmieniła nazwę na Pracownię Technik Cyfrowych, tworząc pomost pomiędzy technikami klasycznymi, a grafiką cyfrową. Dzięki badaniom podłoży (papierów przeznaczonych do tradycyjnych technik graficznych), pod kątem ich przydatności do druku cyfrowego, Pracownia rozpoczęła współpracę z producentami papierów ARCHES, Hahnemühle i Canson (min. prezentowała się na Międzynarodowych Targach Poznańskich). W roku 2006, z wyżej wymienionej Pracowni, wydzielono Pracownię Działań Intermedialnych poszerzając obszar poszukiwań o zagadnienia przestrzenne oraz interakcyjne. Prowadzący pracownie, prof. Adam Romaniuk oraz dr hab. Dariusz Gajewski, czynnie włączają się w działania związane z promocją grafiki artystycznej i poszukiwaniem związków z innymi dziedzinami sztuki. Organizują festiwal ArsGrafia, w którego skład wchodzą międzynarodowe projekty miedzy innymi: Bieguny, Energia, Codex Mundi. Pełnili funkcje kuratorów 6, 7 i 8 Triennale Grafiki Polskiej oraz Międzynarodowego Triennale PrintArt Katowice.
r