Dokument lokacyjny, którego rocznicę wydania niedawno świętowaliśmy, pochodzi z dnia 24 sierpnia 1356 roku. Król Kazimierz Wielki, wraz z gronem dygnitarzy, rezydował wówczas w Krzepicach. Przywilej został nadany dla dwóch wsi: Częstochowy w jej pierwotnym położeniu, czyli na północ od wzniesienia, nazywanego niegdyś Górą Starej Częstochowy, dziś znanej wszystkim jako Jasna Góra. Jej centrum znajdowało się w okolicach dzisiejszego Rynku Wieluńskiego. Druga wieś leżała nad rzeką, pospolicie nazywano ją Rybna. Dokument, stwierdzający lokację miejscowości na prawie niemieckim, złożony został na ręce braci Leonarda i Kazimira, których określono dziedzicami Częstochowy. Formularz, którego powszechnie używano przy dokumentach lokacyjnych, jednoznacznie wskazuje na produkt kancelarii królewskiej. Obecnie przechowywany jest w zbiorach Archiwum Jasnogórskiego.