„Najlepiej pamiętam atmosferę tamtych spotkań. To przede wszystkim ogromny entuzjazm i radość, że nareszcie tworzymy coś nowego, oficjalnego, legalnego”. Tak atmosferę towarzyszącą powstawaniu Organizacji wspomina hm. Monika Figiel, członek Komitetu Założycielskiego ZHR.
12 lutego 1989 roku w Warszawie spotkało się 51 przedstawicieli „niepokornych i niezależnych” środowisk harcerskich. Po burzliwej dyskusji, dotyczącej charakteru i nazwy tworzonej organizacji, grono inicjatorów powstania nowej organizacji zadeklarowało utworzenie i przystąpienie do Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej. Kolejne spotkanie miało miejsce 25 lutego, tam w obecności ponad dwustu delegatów środowisk ze wszystkich stron Polski przyjęto uchwałę o powołaniu do życia Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej, pod którą jeszcze na spotkaniu podpisało się 116 instruktorek i instruktorów harcerskich.
Hm. Monika Figiel, członek Komitetu Założycielskiego ZHR tak wspomina tamten czas [przedruk z pisma instruktorskiego Pobudka, nr 12 z 2007 r.]:
„Najlepiej pamiętam atmosferę tamtych spotkań. To przede wszystkim ogromny entuzjazm i radość, że nareszcie tworzymy coś nowego, oficjalnego, legalnego. Radość, że robimy to razem – instruktorki i instruktorzy z wielu ośrodków i organizacji harcerskich w Polsce i że my instruktorzy ZHP mamy szansę na wyjście z sytuacji podwójnej moralności, kiedy to działamy i wychowujemy młodych w organizacji, której aktualnych praw i przepisów nie akceptujemy i od wielu już lat nie przestrzegamy.
Pamiętam też obawy i lęki jakie temu entuzjazmowi towarzyszyły. Z jednej strony były to obawy związane z sytuacją zewnętrzną wobec Harcerstwa i presja jaką ta sytuacja wywierała na nas i na nasze decyzje – czy to już teraz? Czy to nie za wcześnie? Zbliżał się Okrągły Stół i Zjazd ZHP. Chcieliśmy być by na nich w widoczny sposób pojawił się nasz głos”.
Dziś Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej liczy szesnaście tysięcy członków i jest jedną z największych organizacji wychowawczych w Kraju.
Tak o Organizacji pisał jej pierwszy Przewodniczący hm. PR T. Strzembosz [List do instruktorów nr 1 z 1989 r.]: „ZHR kształtuje swych członków i uczestników przede wszystkim poprzez działanie i atmosferę życia – na drodze wychowania pośredniego. Chce ich wychowywać na ludzi uczciwych i dzielnych, samodzielnych w myśleniu i podejmowaniu decyzji, otwartych na świat wartości i świat wokół nich”.
Oryginalny komunikat o powołaniu ZHR z 12 lutego 1989 roku.
Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej (ZHR) to wspólnota przyjaciół – dzieci, młodzieży i dorosłych, która w oparciu o wartości chrześcijańskie, poprzez przykład własny instruktorek i instruktorów harcerskich, pracę nad sobą, służbę, przygodę oraz inne elementy metody harcerskiej wychowuje człowieka pełnego radości życia, odpowiedzialnego za Polskę i gotowego podjąć wyzwania współczesności.
. Prawo Harcerskie
. Przyrzeczenie Harcerskie
. Obietnica i Prawo Zucha
. Misja i wizja ZHR
. Grupy wiekowe w ZHR
ZHR powstał 12 lutego 1989 roku, aby zjednoczyć wysiłki niezależnych środowisk harcerskich poprzez powołanie alternatywnej ogólnopolskiej organizacji harcerskiej.
. Geneza ZHR
Od kwietnia 2004 roku ZHR jest Organizacją Pożytku Publicznego. Dzięki temu możecie Państwo przekazać 1% swojego podatku na działania drużyny Waszego dziecka.
. 1% dla ZHR
ZHR opiera swoją działalność wychowawczą na społecznej pracy członków. Kadrę Związku stanowią instruktorki i instruktorzy – pełnoletni, kompetentni i będący chrześcijanami. Związek wychowuje w oparciu o wartości chrześcijańskie.
. Duchowość w ZHR
. Modlitwa Harcerska
. Zasady wychowania religijnego w ZHR
. Patron harcerek i harcerzy
Praca wychowawcza w ZHR prowadzona jest w oparciu o metodę harcerską w odrębnych organizacjach harcerek i harcerzy.
. Jak harcerstwo wychowuje?
. Cele i metoda wychowania harcerskiego
. Organizacja Harcerek
. Organizacja Harcerzy
Związek kontynuuje i rozwija tradycje polskiego skautingu i harcerstwa – w związku z tym używa tradycyjnego hymnu, odznak i symboliki harcerskiej.
. Hymn Harcerski
. Logo ZHR
. Symbolika Harcerska
Związek jest niezależny organizacyjnie i ideowo od jakiejkolwiek partii politycznej.