Komornicy – ludność chłopska na ziemiach polskich nieposiadająca ziemi i chałupy, mieszkająca kątem u bogatych kmieci.
Utrzymywali się z pracy najemnej u bogatych chłopów bądź we dworze; stosunkowo często zmieniali miejsce zamieszkania. Od połowy XVII w. pojawili się komornicy mający małe gospodarstwa rolne, zobowiązani do pańszczyzny do 3 dni w tygodniu na rzecz dziedzica, którzy z czasem przekształcili się w robotników rolnych. Mieszczanom, którzy nie posiadali własnego domu (komornikom) nie wolno było piwem szynkować – pisze J. Wiśniewska w „Almanachu ziemi koziegłowskiej”.
Konfederacja barska 1768-1772 – zbrojny związek szlachty zawiązany 29 lutego 1768 r. w Barze na Podolu skierowany przeciwko umacnianiu się rosyjskich wpływów w Polsce, reformom ustrojowym i królowi Stanisławowi Augustowi. Z dowódców konfederackich wybitniejszy talent wykazał jedynie Kazimierz Pułaski (późniejszy bohater Stanów Zjednoczonych). Najdłużej bronili się konfederaci w Częstochowie – do 18 VIII 1772 r. Upadek konfederacji barskiej był pretekstem do dokonania I rozbioru Polski. Działania toczyły się także na ziemi myszkowskiej, przemierzające ten teren wojska rosyjskie i austriackie dokonywały zniszczeń, rekwizycji i rabunków. Zakwaterowany w Żarkach oddział rosyjski posiadał kasę, która stała się przedmiotem zuchwałego napadu jednego z żołnierzy konfederackich. Polak zabijając nocą wartownika skradł 4 tys. dukatów w złocie, po czym zbiegł do Częstochowy i łup przekazał stacjonującemu w klasztorze jasnogórskim oddziałowi konfederatów.
Marian Kotarski