Poświęcenie i nadanie sztandaru gminie Przyrów

    Tegoroczne Święto Niepodległości okazało się najlepszą datą do zorganizowania uroczystości poświęcenia i nadania sztandaru gminie Przyrów. „Sztandar to symbol tożsamości. Stanowi o prestiżu, jest wyrazem szacunku i pamięci, ale także jest trwaniem w tradycji i w wierności wartościom patriotycznym. Posiadanie sztandaru nakłada na każdego z nas obowiązek jego obrony i czczenia.” – napisał w liście na tę okoliczność skierowanym do mieszkańców Poseł na Sejm RP Szymon Giżyński.

               Uroczystość rozpoczęła Msza św. w kościele parafialnym pw. Św. Doroty Męczennicy w Przyrowie, podczas której proboszcz ks. Paweł Lesiakowski w obecności władz miasta i gminy poświęcił sztandar. W swojej homilii nawiązał do zagadnienia wiary z czytania Ewangelii wg św. Łukasza, w której Jezus mówi uczniom: „gdybyście mieli wiarę jak ziarno gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: „wyrwij się z korzeniem i przenieś się w morze”, a była by wam posłuszna”. Według kaznodziei, nasza siła płynie z naszej wiary, bez wiary nie będzie siły, stąd w naszej historii odniesienia do Boga i wiary na sztandarach. Nawiązując do sztandaru jako motywu przewodniego tego dnia, przypomniał historię bitwy przy Moście Mulwijskim z 28 października 312 roku pomiędzy pretendentem do cesarskiego tronu w Rzymie Maksencjuszem, a cesarzem Konstantynem, nazwanym później Wielkim. Według pogańskich wróżb Maksencjusz miał tę walkę wygrać, natomiast w noc przed bitwą Konstantynowi przyśnił się bądź objawił Jezus Chrystus. Pod wpływem tego snu Konstantyn nakazał umieścić na tarczach i sztandarze litery XP, co w języku greckim oznaczało Jezusa Chrystusa. I pod tym sztandarem, pomimo przeważających sił wroga zwyciężył, a Maksencjusz tego samego dnia utonął w Tybrze podczas ucieczki. Konstantyn w latach późniejszych zasłynął z tego, że zniósł zakaz wyznawania chrześcijaństwa w cesarstwie.

Po Mszy św. zebrani przemaszerowali na miejski rynek, tuż przed pomnikiem króla Kazimierza Wielkiego, z którego lokacji miasto zostało założone. W obecności przedstawicieli władz państwowych i samorządowych oraz innych środowisk i mieszkańców burmistrz Przyrowa Anna Kowalska-Fert odsłoniła tablicę pamiątkową ufundowaną z okazji przypadającego na pierwszy dzień 2024 roku odzyskania praw miejskich. Złożono kwiaty przy tablicy oraz pod pobliskim pomnikiem bojowników ziemi przyrowskiej o wolność i demokrację w latach 1939-45. Kolejno uczestnicy obchodów przemaszerowali pod pomnik Pomordowanych Żołnierzy Armii Krajowej, gdzie także złożono kwiaty, w tym wiązankę od Posła na Sejm RP Szymona Giżyńskiego. Ks. Lesiakowski odmówił modlitwę w intencji Ojczyzny autorstwa ks. Piotra Skargi, zaczynającą się od słów, „Boże, Rządco i Panie narodów, z ręki i karności Twojej racz nas nie wypuszczać…”

Przemarsz zakończono w hali sportowej tamtejszego Zespołu Szkolno-Przedszkolnego, gdzie miały miejsce kolejne punkty bogatego programu wydarzenia. Ogromne wrażenie zrobił na zebranych montaż słowno-muzyczny w wykonaniu uczniów Zespołu Szkolno-Przedszkolnego. Można było naocznie przekonać się jak bardzo utalentowana jest przyrowska młodzież i dzieci. Uczniowie śpiewali patriotyczne pieśni (niektórzy solo, pozostali w chórze), deklamowali wiersze, odgrywali sceny nawiązujące do odzyskania przez Polskę Niepodległości przed 106 laty. Efektowną oprawę muzyczną zapewniła Orkiestra Dęta z Rędzin pod kierownictwem kapelmistrza Krzysztofa Gajowniczka. Od uczniów można było dowiedzieć się m. in. że pierwsza w historii Polski wzmianka o sztandarach zawarta jest w „Kronice polskiej” Galla Anonima – mieli je i pod nimi walczyli wojowie Bolesława Chrobrego. Nie wiadomo jednak co na sztandarach widniało i jaka była ich kolorystyka.

„Dorośli” natomiast przedstawili historię starań o odzyskanie przez Przyrów praw miejskich oraz nadania herbu i sztandaru, a także ich symbolikę i genezę. Przedstawiciele instytucji oraz osoby zasłużone dla tej inicjatywy zostały wyczytane i symbolicznie wbijały gwoździe do drzewca sztandaru. Chrzestni sztandaru przekazali go włodarzom miasta, a ci z kolei chorążym. Był czas na wystąpienia zaproszonych gości, którzy głównie składali gratulacje i życzenia, nierzadko okraszone osobistą refleksją czy wspomnieniem.

Uroczystości dopełnił występ Zespołu Pieśni i Tańca „Przyrowskie Nutki”. Było to święto Niepodległości obchodzone nieco inaczej niż zwykle, a także okazja do spotkania mieszkańców i gości w przyjemnej atmosferze, zachęcającej do rozmów. Podniebienia smakoszy bez wątpienia mógł ukontentować wykwintny poczęstunek. Trzeba przyznać że uroczystość była przygotowana w najdrobniejszych szczegółach co z pewnością pozwoliło na świętowanie tego wspaniałego dnia w sposób zarówno należyty jak i niezapomniany.

Pierwsza historyczna wzmianka o Przyrowie pochodzi z roku 1279, miasto założone zostało w 1369. Obydwie daty, a także rok odzyskania praw miejskich 2024 widnieją na sztandarze. Praw miejskich pozbawił Przyrów car Aleksander II w ramach represji za udział mieszkańców w powstaniu styczniowym 1863 roku i pomoc okazaną powstańcom. Los ten spotkał wiele innym mniejszych ośrodków miejskich na terenie zaboru rosyjskiego. Działo się to na przełomie lat 60. i 70. XIX w.

Maciej Świerzy