EKOWIZJER. To się w ścieku nie mieści, czyli czego nie powinniśmy wrzucać do kanalizacji


Mało kto zdaje sobie sprawę z wpływu niektórych codziennych prostych czynności na stan środowiska naturalnego. I nie mówimy tu o oszczędzaniu wody, bo to zagadnienie już dobrze funkcjonuje w świadomości społecznej.

Mówimy o transporcie kanałami i procesach oczyszczania ścieków. Czy podczas zmywania naczyń i usuwania resztek jedzenia, porannej czy wieczornej toalety myślimy o oczyszczaniu ścieków? Zastanawiamy się nad tym dopiero gdy otrzymujemy rachunek za wodę i odprowadzone ścieki. Procesy oczyszczania ścieków są skomplikowane i kosztowne. By były skuteczne, konieczne jest stosowanie najnowszych technologii i produktów najwyższej jakości. Przecież odprowadzane do rzek ścieki oczyszczone muszą być praktycznie czystą wodą.
Każdy z nas może przyczynić się do tego, by odprowadzane ścieki w jak najmniejszym stopniu negatywnie oddziaływały na środowisko oraz by koszt ich transportu i oczyszczania był jak najniższy. Nawet najbardziej nowoczesna oczyszczalnia ścieków, nie jest w stanie w sposób ekonomicznie uzasadniony usunąć wszystkich zanieczyszczeń jakie zawierają ścieki. Zmiana naszych złych nawyków zdecydowanie przyczyni się do poprawy transportu ścieków w sieci i późniejszego ich oczyszczania.
Zatem czego nie wolno wrzucać do urządzeń sanitarnych (umywalek, zlewozmywaków, ubikacji i kratek ściekowych):
gazet, artykułów higienicznych (patyczki higieniczne, tampony, pieluchy, podpaski), oleju, benzyny, rozpuszczalników, resztek jedzenia, gruzu, karmy dla zwierząt, piachu, resztek materiałów i tekstyliów, roślin, środków ochrony roślin, farb, lekarstw. To się w ścieku nie mieści!
Większość z tych odpadów zalega w rurach kanalizacyjnych, tworząc zatory a później awarie. Odpady te wcześniej czy później i tak muszą zostać usunięte, przy czym koszt mechanicznego usunięcia ich z sieci kanalizacyjnej lub w oczyszczalni ścieków jest bardzo wysoki. Dla zobrazowania szkodliwości niektórych odpadów warto przytoczyć kilka przykładów ich oddziaływania po wrzuceniu do kanału. Substancje ropopochodne są silnymi truciznami dla większości organizmów wodnych, dlatego skutecznie uniemożliwiają procesy biologicznego oczyszczania ścieków. Dodatkowo wprowadzanie takich substancji do kanalizacji sanitarnej może przyczynić się do stworzenia niebezpiecznych warunków (warunków wybuchowych) dla pracowników obsługujących sieć kanalizacyjną. Leki, środki ochrony roślin, farby pomimo poddania ich biologicznemu oczyszczaniu, stanowią bardzo duże zagrożenie dla większości organizmów wodnych żyjących w wodach do których zrzucane są ścieki oczyszczone. Substancje te przyczyniają się także do znacznego zmniejszenia skuteczności i efektywności oczyszczania ścieków.
Warto zatem przy prostych czynnościach zastanowić się nad ich konsekwencjami dla środowiska naturalnego.
KK
Obrazek: tosiewsciekuniemiesci.krakow.pl

Materiał ukazał na stronie: “Częstochowska Gazeta Ekologiczna”
(wydanie papierowe), której publikację współfinansuje Wojewódzki
Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach.

Treści zawarte w publikacji nie stanowią oficjalnego stanowiska
organów Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki
Wodnej w Katowicach.

KK

Podziel się:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *