/według relacji, jednego z oprawców, prokuratora Witolda Gatnera/
24 lutego 1953 roku o godz. 15.00 więzień został doprowadzony na miejsce egzekucji, a prokurator Witold Gatner odczytał sentencję wyroku Sądu Najwyższego, wcześniejszy wyrok Sądu Wojewódzkiego i w końcu odmowną decyzję Rady Państwa
w sprawie ułaskawienia oraz zarządził wykonanie wyroku śmierci przez powieszenie.
Tak ostatnie chwile skazanego zapamiętał prokurator Gatner: „Byłem zdenerwowany, napięty. Czułem, że trzęsą mi się nogi. Skazany patrzył mi cały czas
w oczy. Stał wyprostowany. Nikt go nie podtrzymywał. Po odczytaniu dokumentów zapytałem skazanego, czy ma jakieś życzenie. Na to August Fieldorf odpowiedział: /”Proszę powiadomić rodzinę”/. Oświadczyłem, że rodzina będzie powiadomiona. Zapytałem ponownie, czy jeszcze ma jakieś życzenia. Odpowiedział, że nie. Wówczas powiedziałem: /„Zarządzam wykonanie wyroku”/. Kat i jeden ze strażników zbliżyli się
do skazanego. Odbyło się to wszystko błyskawicznie. Nie używano przemocy, poza wykonaniem samego aktu powieszenia, skazaniec nie był skrępowany – przynajmniej
do momentu przystąpienia do egzekucji. Czy skrępowano mu ręce przed powieszeniem – nie pamiętam. Nie jestem pewien, czy przed egzekucją zawiązano więźniowi oczy /…/. Postawę skazanego określiłbym jako godną. Sprawiał wrażenie bardzo twardego człowieka. Można było wprost podziwiać opanowanie w obliczu tak dramatycznego wydarzenia. Nie krzyczał i nie wykonywał żadnych gestów. Po egzekucji chyba po kilku minutach lekarz polecił opuścić ciało na ziemię. Następnie zwłoki leżały na podłodze około 20 minut. My staliśmy obok milcząc. Po upływie tego czasu lekarz obejrzał zwłoki
i przeprowadził krótkie oględziny. Oświadczył: /„stwierdzam zgon”/. Była godzina 15.25.”
Do dziś nie wiadomo, gdzie spoczęło ciało legendarnego dowódcy „Kedywu”. Symboliczny grób znajduje się na kwaterze „Ł” na Powązkach w Warszawie.
Za: Instytut Pamięci Narodowej. Komisja Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu. Warszawa 2018.