- Gazeta Częstochowska - https://gazetacz.com.pl -

Uczcili Władysława Rudlickiego

RUDLICKI WŁADYSŁAW
Rzeźbiarz, malarz, pedagog, urodzony w 1876 w Częstochowie, gdzie zmarł 30 maja 1949. Studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1899-1900 malarstwo u Floriana Stanisława Cynka, w latach 1899-1903 rzeźbę u Konstantego Laszczki i w l półroczu 1906/1907 malarstwo u Józefa Mehoffera. W końcu 1906 r wyjechał na studia do Włoch, gdzie w roku 1907 przebywał we Florencji, Rzymie i Wenecji.
Po powrocie do Częstochowy przez wiele lat (do 1938) byt nauczycielem rysunku w gimnazjum im. H. Sienkiewicza, współpracował z pracownią ceramiczną Stanisława Placyda Bednarskiego (czynną do 1938), był współorganizatorem wystaw artystycznych oraz członkiem różnych komisji, m.in. budowy pomnika Henryka Sienkiewicza/1925/.
W Częstochowie związał się również najpierw z grupą literacko-artystyczną „Drugi Tor”, a później z grupą „Lit-Arsu”.
Rzeźbił w glinie i kamieniu, malował farbami olejnymi. Wykonał cztery posągi świętych na wieżę jasnogórską (1904), rzeźby na nagrobkach Zagrodzkich i Górskich na cmentarzu Kule w Częstochowie, rzeźbę siedzącej dziewczyny w parku im. S. Staszica (1911); ponadto rzeźby kameralne: „Głowa starca” (1909), „Sierotka” (1917), „Handlarz starzyzną” (1942), „Akt kobiecy siedzący” (ok. 1942).
Dużo malował m.in. zabudowę Starej Częstochowy. Indywidualną wystawę miał po wojnie w Muzeum w Częstochowie oraz większą ilość obrazów wystawił w 1947 r, w Salonie Władysława Ratusińskiego, seniora.
Od 1902 r. brał udział w wystawach zbiorowych Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie (“U progu wieczności”) oraz od 1905 r. w wystawach Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie pokazując rzeźby „Z powrotem”, 1906 – „Zaranie wiosny”, 1907 – „Pastuch”, 1908/1909 – „Popiersie chłopa” , „Spod Jasnej Góry”, 1909/1910 – „Studium staruszki”, „Żebrak”, 1910/1911 – „Głowa starca”, 1912/1913 – „Na barana”.
W Częstochowie wystawiał m.in. w “Domu Sztuki” na Wystawie Przemysłowo-Rolniczej, 1909, w Salonie Sztuki 1913, 1914, w Salonie Jesiennym „Lit-Arsu”, 1938 (32 obrazy i dwie rzeźby).
Po wojnie uczestniczył w wystawach okręgowych w Łodzi i oddziałowych w Częstochowie: 1945,1946,1948,1949. W czasie studiów otrzymał II nagrodę za rysunek aktu;1900, 1901 dwa medale brązowe i 1902 medal srebrny. W 1905 r, w konkursie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych uzyskał II nagrodę za rzeźbę “Z powrotem”, w 1938 r. Kuratorium Okręgu Szkolnego Krakowskiego nadało mu brązowy medal za długoletnią służbę.
Prace w zbiorach Muzeum Częstochowskiego, Muzeum Narodowego w Warszawie oraz w posiadaniu prywatnym.
Rudlicki pracując w dziedzinie rzeźby i malarstwa najpełniej wypowiedział się w tej pierwszej, Interesujące są zarówno jego monumentalne kompozycje pomnikowe, jak i niewielkie czasem prace kameralne,
biogram za Aleksandrem Jaśkiewiczem.

r

Podziel się: