Tadeusz Gałkowski urodził się w Częstochowie i sercem częstochowianinem pozostał. Tu spędził swoje dzieciństwo i młodość, tu chodził do szkoły – m.in. Szkoły Podstawowej nr 23 i Liceum im. Romualda Traugutta. Wielki naukowiec, wspaniały i bardzo skromny człowiek. Swoją działalność naukową i pracę poświęcił dzieciom z niepełnosprawnościami, szczególnie z wadami słuchu i z autyzmem. Był nauczycielem i mentorem wielu pokoleń psychologów, audiofonologów i surdopedagogów; wybitnym znawcą autyzmu i problematyki osób z niepełnosprawnościami.
Utrzymywał kontakty z badaczami z różnych krajów, wykładał za granicą. W latach 1982–1991 był członkiem Europejskiej Rady Regionalnej Światowej Federacji Zdrowia Psychicznego. Przez wiele lat współpracował z Narodowym Instytutem Zdrowia i Badań Medycznych (INSERM) we Francji oraz z Ośrodkiem Badań Głuchych w Wielkiej Brytanii.
Przez ponad 30 lat pracował na Uniwersytecie Warszawskim. Był także prorektorem ds. nauki i współpracy międzynarodowej w Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Przez ostatnie lata związany był z Uniwersytetem SWPS, gdzie na Wydziale Psychologii kierował Katedrą Psychologii Rozwoju i Edukacji.
Od 1998 roku naukowo wspierał konferencje „Jestem osobą z autyzmem- dajcie mi szansę” organizowane przez Zespół Szkół Specjalnych nr 23, Stowarzyszenie „Daj mi Czas” oraz Stowarzyszenie Pomocy Osobom z Autyzmem. Dzielił się ogromną wiedzą, zaangażowaniem w pomoc osobom z niepełnosprawnościami i ich opiekunom. Inspirował do ciągłego doskonalenia, poszukiwania nowych metod pracy i otwartości umysłu i serca dla dzieci.
Zmarł 29 lipca 2020 roku.
16 kwietnia tablicę odsłonił zastępca Prezydenta Miasta Częstochowy Ryszard Stefaniak oraz syn profesora – Rafał Gałkowski i wnuk Philipp Gałkowski.
Więcej o prof. Tadeuszu Gałkowskim na stronie Zespołu Szkół Specjalnych nr 23