Szakal złocisty z pyska przypomina lisa, a z postury wilka. Sierść na grzbiecie drapieżnika jest szaro-złota. Im niżej, tym kolor futra staje się ciemniejszy, aż do ciemnobrązowych kończyn. Sierść jest szorstka, dość krótka i zazwyczaj zmierzwiona. Zwierzę osiąga masę 7–15 kg. Na wolności może żyć 7–9 lat. Szakale złociste dobierają się w pary raz na całe życie. Mogą funkcjonować w większych grupach, ale także pojedyncze osobniki doskonale sobie radzą. Lubią się przywiązywać do danego terenu. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska szakal znalazł się na liście zwierząt łownych. Będzie można na niego polować od 1 sierpnia do końca lutego.
Materiał ukazał na stronie: “Częstochowska Gazeta Ekologiczna”
(wydanie papierowe), której publikację współfinansuje Wojewódzki
Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach.
Treści zawarte w publikacji nie stanowią oficjalnego stanowiska
organów Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki
Wodnej w Katowicach.
AG