Krzysztof Rozpondek, Łukasz Karkoszka, Mirosław Kociński i Przemysław Lasak zajmują się ceramiką, a Kazimierz Pawlak, Stanisław Sobota, Maciej Zaborski i Wojciech Peszko tworzą obiekty ze szkła. Obie te dyscypliny, wywodząc się z rękodzieła są kojarzone z wytwarzaniem przedmiotów użytkowych, jednak jako dziedziny sztuki pozostają w sferze działań unikatowych, których efektem są autonomiczne wypowiedzi twórcze.
Krzysztof Rozpondek w tekście do katalogu deklaruje w imieniu wszystkich autorów: „Reprezentujemy w zasadzie odmienne kierunki poszukiwań, realizujemy kompozycje przestrzenne lub płaskie, figuratywne lub abstrakcyjne, mające charakter narracyjny albo skupione na formie, ekspresyjne lub dążące do statycznej harmonii, zazwyczaj kameralne, a niekiedy bliższe skali monumentalnej.” Celem, który stawiają sobie artyści jest: ”badanie granic możliwości szkła i mas ceramicznych w sferze kreacji i technologii.”
Istotą dzieł sztuki powstałych ze szkła i ceramiki jest – w procesie twórczym – podatność na formowanie, a potem – z jednej strony odporność na czynniki zewnętrzne, z drugiej zaś – kruchość i delikatność. Obiekty szklane i ceramiczne od twórców wymagają skupionej uwagi i rozległej wiedzy, ale odbiorcom oferują zachwyt nad formą i światłem. „Uprawianie szkła lub ceramiki wymaga kunsztu, a kunszt to nie tylko męski rodzaj sztuki, to finezja połączona z wirtuozerią.” (Krzysztof Rozpondek).
źródło MGS