Zawiera wywiady z fotoamatorami z Łódzkiego Towarzystwa Fotograficznego, z fotografami aspirującymi do profesjonalizmu oraz artystami, w których to rozważania obracają się wokół zagadnienia fotografii obiektywnej.
Książka podzielona jest na dwie części tematyczne. Pierwsza pokazuje fotografię jako czas zamrożony w czasie, druga powiązanie fotografii z ideologią czy też z pewnymi doktrynami. Tomasz Ferenc, wprowadza czytelnika w trudną tematykę socjologii fotografii. Jest to przecież dyscyplina, która ma na celu poznanie społecznych aspektów funkcjonowania tego medium. Oprócz tytułowych – dyletantów, amatorów i artystów i charakterystyki tychże grup, znajdujemy tu również polemiki teoretyków i historyków, których nazwiska do tej pory niezwykle rzadko pojawiały się w dyskusjach o sztuce. Autor zamieścił wypowiedzi wybitnych twórców dotyczące m. in.: początku ich karier, strategii działań artystycznych. Wśród wymienionych znaleźli się: Natali LL, S. Wojnecki, G. Przyborek, J. Robakowski, K. Cichosz, W. Zurborn, T. Sikora czy też częstochowski artysta fotografik Wojciech Prażmowski.
Prezentowana książka nie jest typowym podręcznikiem do nauki fotografii, jest swoistym studium mającym na celu udowodnienie: dlaczego fotografujemy i jakie przesłanki strują nami. Zadaje trudne, będące wręcz jakby testem pytanie: czy fotoreporter powinien kierować się w swojej pracy etyką zawodową? Książkę polecałbym przede wszystkim tym co studiują fotografię a w następnej kolejności pasjonatom. Sądzę, że w dużym stopniu ułatwi i ukierunkuje w pozytywną stronę własne przemyślenia.
Publikacja Tomasza Ferenca dostępna jest we wszystkich dużych księgarniach.
ZBIGNIEW BURDA