*
Gołdy Edward (1929-2012), syn Władysława – legionisty, obrońcy Ojczyzny w 1920 r. Urodził się 9 XII 1929 w Częstochowie. Ukończył 7 klas szkoły podstawowej na kursach wieczorowych. W latach 1944-1945 był żołnierzem Armii Krajowej (ps. „Kajtek”) i jednocześnie uczył się w szkole podoficerskiej AK.
W lutym 1946 był współzałożycielem (ps. „Zawierucha”) podziemnej organizacji młodzieżowej „Polska Armia Powstańcza”. 10 I 1950 został aresztowany przez Powiatowy Urząd Bezpieczeństwa w Częstochowie. Do lipca 1950 był torturowany w śledztwie w PUB przy ul. Parkowej (ob. ul. ks. Popiełuszki). 14 VI 1950 Wojskowy Sąd Rejonowy w Kielcach na sesji wyjazdowej w Częstochowie skazał go na dożywotnie więzienie, 15 XII 1950 Najwyższy Sąd Wojskowy uchylił wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia, 20 I 1951 Wojskowy Sąd Rejonowy w Kielcach ostatecznie skazał go na 15 lat więzienia, 13 IV 1955 Najwyższy Sąd Wojskowy po zmianie kwalifikacji czynu i zastosowaniu amnestii z 1952 złagodził karę do 7 lat wiezienia. Jako więzień przebywał w Areszcie Śledczym w Częstochowie, potem w Zakładach Karnych w Raciborzu i Strzelcach Opolskich (głównie w izolatce). Tam w nocy 6/7 II 1955 próbował (z Bronisławem Pilisem) ucieczki z więzienia przez otwór w murze, za co został skazany 21 III 1955 przez Sąd Powiatowy w Strzelcach Opolskich na 8 miesięcy aresztu. Prokuratura Wojewódzka w Opolu 30 IV 1956 zastosowała amnestię z 1956 i darowała orzeczoną karę aresztu. 24 V 1956 Sąd Wojewódzki w Kielcach zastosował amnestię z 1956 i złagodził karę główną do 6 i pół roku wiezienia. 10 VII 1956 Gołdy wyszedł z więzienia z poważnym uszczerbkiem na zdrowiu.
W latach 1957-1978 pracował fizycznie w zakładach w Częstochowie: PKS, Zakłady Chemiczne „Rudniki”, Spółdzielnia Pracy „Twórczość”, Obwodowy Urząd Pocztowy, Kopalnia Rudy Żelaza „Barbara” w Dźbowie, Częstochowski Zakłady Przemysłu Bawełnianego im. Modzelewskiego, Częstochowskie Przedsiębiorstwo Budownictwa Przemysłowego, „Rudex” i ponownie CzZPB „Ceba”. 17 V 1978 został zatrzymany przez funkcjonariusza z Granicznego Punktu Kontrolnego w Olszynie pod zarzutem próby nielegalnego przekroczenia granicy z NRD, 18 V 1978 został tymczasowo aresztowany, a 13 X 1978 skazany przez Sąd Rejonowy w Częstochowie na 2 lata ograniczenia wolności z potrąceniem 15% pensji. W latach 1978-1979 pracował w Kombinacie Budownictwa Komunalnego w Częstochowie; 1979-1984 był doręczycielem w Wojewódzkim Urzędzie Pocztowo-Telekomunikacyjnym w Częstochowie.
14 VII 1980 wspólnie z 85 pracownikami WUPT wystosował petycję do dyrekcji z żądaniami podwyżki płac. Podwyżka została przyznana a Gołdy zaczął być rozpracowywany przez SB w ramach Sprawy Operacyjnego Sprawdzenia (SOS) krypt. „Poczta”.
Od września 1980 był członkiem „Solidarności”, początkowo w Komitecie Założycielskim w WUPT, potem został wybrany wiceprzewodniczącym Komisji Zakładowej. Od czerwca 1981 był uczestnikiem w KPN. 13 XII 1981 został internowany w obozie w Zabrzu-Zaborzu, skąd 1 IV 1982 został zwolniony – prosto do szpitala. Za udział w demonstracji 17 X 1982 ponownie został internowany 22 X 1982 w obozie w Zabrzu-Zaborzu, skąd zwolniono go 13 XII 1982. W latach 1983-1984 miał częste rewizje w domu, był zatrzymywany na 48 godzin. Gołdy był rozpracowywany przez SB w ramach SOS/SOR krypt. „Doręczyciel” oraz SOR krypt. „Nadawca”. Od 1984 przebywał na rencie inwalidzkiej.
W sierpniu 1985 wyjechał z żoną do Australii, zamieszkali w Hobart (na Tasmanii). Od 1986 był przewodniczącym Komitetu Filii w Hobart Biura Informacyjnego NSZZ „Solidarność” w Australii z siedzibą w Sydney, od IX 1986 współzałożycielem Stowarzyszenia Przyjaciół Solidarności w Hobart, od 1987 przewodniczącym Komitetu „Solidarności” w Hobart, jednocześnie organizował pomoc dla częstochowskich działaczy„Solidarności”. W lutym 1989 Regionalna Komisja Koordynacyjna NSZZ „Solidarność” w Częstochowie mianowała go pełnomocnikiem na Australię, co ogłoszono w biuletynie podziemnym „Wytrwamy”. Od 1991 był członkiem KPN.
W sierpniu 1995 powrócił do kraju, od 1995 przebywał na emeryturze. W kraju był członkiem organizacji kombatanckich: Związek Żołnierzy Armii Krajowej, Antykomunistyczny Związek Więźniów Politycznych 1939-1956, Związek Solidarności Polskich Kombatantów, Stowarzyszenie Polskich Kombatantów w Kraju „Antyk”, Stowarzyszenie Polskich b. Więźniów Politycznych, Stowarzyszenie Więzionych, Internowanych i Represjonowanych „WIR”. Był członkiem Prawa i Sprawiedliwości, w 2000 kandydat do Rady Miasta z listy PiS. Przyznano mu odznaczenia: Krzyż Partyzancki, Krzyż pamiątkowy „Semper Fidelis”, Krzyż Armii Krajowej, Odznaka Weterana Walk o Niepodległość, Krzyż Walki o Niepodległość, Krzyż Więźnia Politycznego. Zmarł 19 X 2012 r. w Częstochowie. Pochowany został na cmentarzu Kule.
Wojciech Rotarski