154. rocznica Powstania Styczniowego


Parlamentarzyści PiS oddali hołd Powstańcom Styczniowym

22 stycznia 2017 roku poseł Szymon Giżyński i senator Ryszard Majer złożyli wiązanki kwiatów na grobach Powstańców Styczniowych. Modlili się za powstańców w Kruszynie, gdzie 29 sierpnia 1863 roku została stoczona wielka Bitwa pod Kruszyną, w której z siłami Imperium Rosyjskiego walczyli zdążający do Koniecpola żołnierze oddziału powstańczego gen. Edmunda Taczanowskiego. Bitwa zakończona została rozbiciem powstańców.
Poseł Szymon Giżyński i senator Ryszard Majer oddali też hołd powstańcom styczniowym, pochowanym na cmentarzu św. Rocha w Częstochowie. Walki powstańcze tyczyły się w wielu miejscach w okolicach Częstochowy. Oprócz Kruszyny były m.in. w Janowie, Koniecpolu, Kruszynie, Mełchowie Mrzygłodzie, Solniczce, Żarkach.

Powstanie Styczniowe było największym polskim powstaniem narodowym przeciwko zaborcy – Imperium Rosyjskiemu. Ogłoszone zostało manifestem 22 stycznia 1863 roku, wydanym w Warszawie przez Tymczasowy Rząd Narodowy. Tymczasowy Rząd Narodowy i Rząd Narodowy powoływały dyktatorów powstania. Pierwszym był Ludwik Mierosławski (od 17 lutego do 11 marca 1863), drugim – Marian Langiewicz (od 11 marca do 18 marca 1863). Nieformalnym, ostatnim dyktatorem był Romuald Traugutt (od 17 października 1863 do 10 kwietnia 1864).
Powstanie wybuchło 22 stycznia 1863 w Królestwie Polskim i 1 lutego 1863 na Litwie, trwało do jesieni 1864 roku. Zasięgiem objęło tylko ziemie zaboru rosyjskiego: Królestwo Polskie oraz Ziemie Zabrane. Miało charakter wojny partyzanckiej, w której stoczono ok. 1200 bitew i potyczek. Przez oddziały powstania styczniowego przewinęło się około 200 000 ludzi.
Mimo początkowych sukcesów zakończyło się klęską powstańców, z których kilkadziesiąt tysięcy zostało zabitych w walkach, blisko 1 tys. straconych, ok. 38 tys. skazanych na katorgę lub zesłanych na Syberię, a ok. 10 tys. wyemigrowało. Zdarzały się przypadki, że Rosjanie zabijali pojmanych powstańców, dobijali rannych, mordowali lekarzy spieszących im z pomocą, obdzierali do naga zabitych. Po bitwach Rosjanie palili miejscowości, które udzieliły schronienia powstańcom, dokonywali rzezi ludności cywilnej. Niszczono dobra kultury, np. spalono archiwum Ordynacji Zamojskiej w Zwierzyńcu. Wilno zostało spacyfikowane przez oddziały Murawjowa Wieszatiela, na Litwie zginęło 10 tys. szlachty polskiej na ogólną liczbę 40 tys.

GAW

Podziel się:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *