Ochotnicza jednostka
Częste pożary budynków mieszkalnych i gospodarczych na terenie miasta i przyległych wsi zdopingowały mieszkańców do powołania Ochotniczej Jednostki Ogniowej, do której już na pierwszym zebraniu zapisało się pierwszych 36. ochotników. Po roku 1921, kiedy część Górnego Śląska wraz z częścią powiatu lublinieckiego została przywrócona Polsce, prezesem jednostki OSP został wybrany Polak – Maksymilian Rzeźniczek, a komendy niemieckie, zastąpione zostały komendami polskimi. Nowe władze miasta i sponsorzy sprawili ochotnikom nowe mundury już według polskiego wzornictwa, nowy sprzęt w postaci sikawek, drabiny mechanicznej, 6 drabin przystawnych i hakowych. W miejsce starego sztandaru, który wywieziono do Dobrodzienia, ufundowano nowy ze św. Florianem i poświęcono go uroczyście 6. września 1925 r. W 1929 r. jednostka przeniosła się do nowej bardziej obszernej strażnicy przy ulicy Sokoła. Obok niej usytuowana została także wspinalnia z zamontowanym na niej urządzeniem do suszenia węży gaśniczych. Magistrat ufundował także strażakom szybki wóz konny zwany rekwizytem. W 1932 r. jak zapisano w kronice, strażacy obchodzili swój 50 letni jubileusz w którym m. in. uczestniczył były wojewoda śląski dr Michał Grażyński.
Po mroku okupacji
Wycofujący się hitlerowcy zabrali ochotnikom najcenniejszy sprzęt ratowniczo-gaśniczy, wywożąc go w głąb swego kraju. Już w kilka miesięcy później, dzięki inicjatywie i zaradności ochotników, do remizy sprowadzono z amerykańskiego demobilu samochód wojskowy marki dodge. Po jego adaptacji do celów gaśniczych wykonanych przez mistrzów Pawła Szwedzińskiego i Franciszka Pelengę, maszyna ta przez wiele lat gasiła skutecznie liczne pożary w całym regionie lublinieckim jak i poza jego granicami.
Wspomniana jednostka od 1948 r. aż do 1959 r. pełniła rolę Pożarniczego Pogotowia Okręgowego. Budynek został ponownie przebudowany i przystosowany do ciągle wzrastających potrzeb ochrony przeciwpożarowej miasta i okolicy. 1 września 1959 r. obok już istniejącej OSP, powstaje Zawodowa Straż Pożarna a na komendanta powołany zostaje st. ogn. Tadeusz Gajda. Z nowo powstałą jednostką, ochotnicy nawiązują ścisłą współpracę.
Na 100-lecie istnienia
Jednostka w uznaniu zasług i wieloletnią społeczną służbę na rzecz społeczeństwa, uhonorowana została Złotym Znakiem Związku oraz złotą odznaką „Za zasługi dla województwa katowickiego”. 1 marca 1991 r. na stanowisko komendanta miejskiego PSP powołano ppor. Mariana Nocunia (dziś brygadier) znanego działacza OSP.W okresie minionego 100-lecia które przeszło do chlubnej historii OSP, kronika następnego 25 –lecia zaowocowała nie tylko licznymi zapisami operacji ratowniczo-gaśniczymi (kuźnia Raciborska, Lasy Kamieńska i Kalet, powodzie w rejonie Odry i jej dorzeczy itp.) ale i przy rozbudowie i dalszej modernizacji strażnicy. Udział ochotników w tych pracach społecznych wyniósł 6.934 rob/godz.
Oceniając wysoko udział ochotników w ochronie przeciwpożarowej, z budżetu miasta Lublińca zakupione zostają dla nich: 2 samochody marki „żuk” i nowy”ford” z pełnym wyposażeniem a następnie, 4 nowe motopompy, pilarki, halogeny, radiostacje, ubrania ochronne itp. Istniejąca tam drużyna młodzieżowa MDP za sukcesy uzyskane w zawodach sportowo pożarniczych i turniejach wiedzy pożarniczej od kilku lat gości na letnich obozach wypoczynkowo szkoleniowych nie tyko w Polsce ale i w: Austrii, Niemczech i Holandii.
Po ostatnich w 2006 r. zmianach w zarządzie, obecnie jednostką OSP kieruje zarząd w składzie: prezes Krzysztof Olczyk, wiceprezesi Jerzy Mrugała i Ryszard Kwiatkowski, skarbnik Helena Piecuch, sekretarz Wojciech Kwapień, gospodarz Wiesław Kuciejczyk oraz Roman Tomys.
J.Ostrowski