Na książkę „Osobowości i osobliwości. Z życia literackiego współczesnej Częstochowy” składa się dziewięć esejów dotykających zjawisk, których cechą wspólną jest skończoność. Autor pisze bowiem o twórcach już nieżyjących (Edmund Łągiewka, Waldemar M. Gaiński, Tadeusz Gierymski i Władysław Edward Piekarski), częstochowskim okresie w życiu i twórczości znakomitej poetki Elżbiety Cichli-Czarniawskiej (od 1983 roku mieszkającej w Lublinie), wreszcie o Grupie Literackiej „Lit-Ars” (1986–1989), „Częstochowskich Czwartkach Literackich” (1993–1994), rubrykach poetyckich prowadzonych przez Tadeusza Gierymskiego i Waldemara M. Gaińskiego w prasie regionalnej („Dziennik Częstochowski. 24 Godziny”, „Gazeta Częstochowska”) w pierwszej połowie lat 90. ubiegłego wieku. Dwaj ostatni poeci-redaktorzy to osobne wyspy świadomości twórczej: Tadeusz Gierymski – bardziej delikatny, potrafił z czułą ironią krytykować, natomiast Waldemar M. Gaiński jawił się jako zoil, czyli krytyk zjadliwy, oceniający na głos, bez znieczulenia, prosto w oczy i serce.
Na pytanie „Dlaczego tak bliska jest Ci przeszłość literacka Częstochowy, ta swoista współczesność oddalona?”, Arkadiusz Frania odpowiada: „Utrwalam przeszłość, bo hołduję zasadzie, że jeżeli zapomnimy o przeszłości, przyszłość zapomni o nas, a dla osób piszących być zapomnianym to niezbyt miła perspektywa. Nie bez znaczenia jest również fakt, że byłem uczestnikiem bardzo wielu omawianych w książce przedsięwzięć artystycznych”.
Autor swoje teksty nazywa „esejami” z uwagi na pojemność tego gatunku, pozwalającą na łączenie różnych sposobów ekspresji literackiej: wspomnienia, dygresje, analizy polonistyczne czy zestawienia statystyczne.
(Opis pochodzi od wydawcy, publikacja ukazała się nakładem Wydawnictwa Biblioteka Galerii)
Arkadiusz Frania urodził się w 1973 roku w Przechlewie (obecnie województwo pomorskie). Poeta, prozaik, krytyk literacki. W 1993 roku ukończył Technikum Hutnicze w Zespole Szkół Elektroniczno-Mechanicznych w Częstochowie (technik-elektronik o specjalności: elektryczna i elektroniczna automatyka przemysłowa). W latach 1993–1994 studiował na Wydziale Elektrycznym Politechniki Częstochowskiej. W latach 1994–1999 studiował filologię polską w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie. Pracę magisterską nt. „Zygmunta Szweykowskiego badania nad twórczością Prusa” obronił pod kierunkiem prof. dr hab. Zbigniewa Przybyły. W 2000 roku ukończył Podyplomowe Studium Informatyczne w Szkole Informatyki przy Politechnice Częstochowskiej. W 2003 roku uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa (Uniwersytet Śląski) na podstawie rozprawy „Powojenne dyskusje nad pozytywizmem. 1944/45–1948/49” napisanej pod kierunkiem prof. dr. hab. Krzysztofa Kłosińskiego.
Wydał pięć zbiorów poetyckich: „na przykład mnie nie ma” (1994, 1996), „powiedz mi siebie” (1995, 1996), „na zimnym uczynku” (1999), „ale się nie budzę” (2004), „zacząć nic od początku” (2012), jedną książkę prozatorską: „Jestem pomysłem Pana Boga na człowieka” (2010) oraz cztery tomy krytycznoliterackie: „Solidne niefarbowane retro”. „O poezji Tadeusza Gierymskiego” (2004), „Strażnicy i najeźdźcy. Zjawiska we współczesnej poezji regionu częstochowskiego” (2005), „Poświatowska, Marjańska, Cichla-Czarniawska. Trzy szkice typu ziemia-ziemia-ziemia” (2007), „Lipton story. Esencje krytyczne o sztuce pisarskiej Jacka Durskiego” (2009), „Zbieracze lawendy” (2015).
Członek Związku Literatów Polskich od 1998 roku. Współpracuje z wieloma pismami kulturalnymi w kraju i za granicą. Mieszka w Częstochowie.