Kategoria: 0611 / nr 30 / 2003-07-25

Aquaparki to frajda nie tylko dla dzieci. Najbliższe od Częstochowy są w Tarnowskich Górach i w Nowinach koło Kielc. Ciągną tam liczne pielgrzymki mieszkańców naszego miasta spragnionych uroków wodnych szaleństw. Również Częstochowa, jak przystało na miasto powiatowe, ma ambicje wybudowania rekreacyjnego centrum wodno-sportowego rozrywki.

– We wczorajszych mediach podano, że pruszkowski gangster “Masa” w gronie ludzi, mających powiązania z gangiem, wymienił m. in. nazwiska: Jerzego Dziewulskiego, Ireneusza Sekuły, ale i… Henryka Goryszewskiego. Jakkolwiek dwa pierwsze nazwiska nie były dla mnie zaskoczeniem, tak to ostatnie…
– Nie mogę tego komentować inaczej, jak tylko w oparciu o to, co przeczytałem, jak też i o to, co już wiedziałem z innych źródeł. Dla mnie to nazwisko nie było zaskoczeniem. Jak to jest naprawdę? – nie wiem. Trzeba to dopiero zbadać, czy jest to zeznanie wiarygodne. Jest to tzw. wątek finansowy sprawy pruszkowskiej, który należałoby wyjaśnić do końca. Wydaje mi się, że gdyby wątek ten był doprowadzony do końca, w Polsce nastąpiłoby trzęsienie ziemi. W gruzy posypałyby się znacznie większe autorytety, niż pana Goryszewskiego. Nie wiem jednak, czy w polskim systemie, gdzie jest wiele blokad broniących elity władzy przed ujawnianiem prawdy, jest to w ogóle możliwe.

Witaj, Przyjacielu!
Takimi słowami zawsze mnie witałeś. Widziałeś moje zażenowanie z tego powodu. Znałeś moje zdanie na temat przyjaźni. A jednak! Nie wiem, czym sobie na to miano zasłużyłem! Jedno wiem, Ty byłeś przyjacielem. Byłeś przyjacielem wszystkich, z którymi się zetknąłeś. Nieraz w duchu zazdrościłem Ci tej swobody i bezpośredniości w kontaktach z obcymi Ci ludźmi. Po kilku zdaniach wymienionych pośpiesznie oni nie byli już obcy, a zwłaszcza Ty nie byłeś już dla nich obcy. Pamiętam ten czas przygotowywania wystawy Twoich zbiorów dotyczących Tadeusza Kościuszki (chyba w 1987 ? roku) w Muzeum Okręgowym w Częstochowie i pierwszy nasz kontakt. Byłeś dla mnie wtedy zwariowanym pasjonatem, który potrafił dopiąć swego – wystawił swoje eksponaty (czasem bardzo kiczowate) na indywidualnej wystawie. I przeszedłbym nad tym do porządku dziennego. Ot, trzeba coś takiego zrobić, to się zrobi. Ale sam kontakt z Tobą sprawił, że utkwiłeś w mej pamięci na długie lata. Teraz wiem, że na zawsze!